"Ik heb enorm veel gehad aan deze 'hands on' aanpak!"

Hoe ben je in contact gekomen met de Weg van ’t School Challenge?

“Ik ben Evelien Vermander, leerkracht tweede leerjaar aan gemeenteschool De Zandloper in Middelkerke. Ik volgde een navorming van Brightlab rond de Weg van ’t School Challenge in Gent. Daarna heb ik samen met mijn collega’s bekeken hoe we dat konden uitrollen op school. Ik heb vooral de eerste graad ondersteund, maar we zijn uiteindelijk met de hele school aan de slag gegaan.”

Hoe hebben jullie het project aangepakt op school?

“We werkten in de twee weken voor de paasvakantie rond de Weg van ’t School Challenge: eerst het verkeersonderdeel, ontwikkeld door Route2School, daarna de STEM-opdrachten, bedacht door Brightlab.“

En het STEM-gedeelte, dat door Brightlab voorzien werd?

“We werkten per graad. In de eerste graad focusten we op bescherming van het lichaam. We gebruikten hoekenwerk en schakelden les per les door, dat liep heel goed. Mijn collega liet de leerlingen achteraf zelfs nog een tekening maken over bescherming. Het was dus leuk om te zien dat er spontaan verder op werd gebouwd.
De tweede graad werkte rond verkeersveiligheid op een kruispunt, en maakte daar zelfs een groepswerk van tijdens een toonmoment voor de ouders. Die hielpen zelfs mee, wat voor extra betrokkenheid en impact zorgde. En de derde graad ging aan de slag met hellingen bouwen en snelheidsmetingen, dat was wat uitdagender, vooral omdat er wat wiskundige voorkennis nodig was. Maar ook daar was de leerkracht enthousiast.”

Zou je het project opnieuw doen?

“Ik zou het STEM-gedeelte zeker opnieuw willen doen! Het verkeersonderdeel zit voor een stuk ook al in ons vast curriculum, dus dat gedeelte zouden we mogelijks anders aanpakken of elders integreren. Maar dat STEM-gedeelte? Zeker! We zouden het alleen beter spreiden over meerdere weken in plaats van alles in twee weken te proppen. En voor de eerste graad zouden we het stukje rond zichtbaarheid bijvoorbeeld inplannen in oktober of november, wanneer het vroeger donker is.”

Heeft het project blijvende impact gehad?

“Zeker. Ik heb er zelfs een artikel (n.v.d.r.: lees het artikel hier op p. 22) over geschreven voor het gemeentelijk infoblad. En binnen ons team heeft het wel iets in gang gezet. Het was voor velen de eerste keer dat ze zo praktisch met STEM aan de slag gingen. We doen op school wel STEM als het in het handboek staat, maar zo hands-on? Dat was nieuw. En dat heeft wel iets in beweging gezet. Het hielp dat we met twee leerkrachten per graad samenwerkten, zo versterkten we elkaar en als iemand al een drempel voelde, werd die door de collega’s wel opgevangen.”

Wat vonden de leerlingen ervan?

“Ze waren heel enthousiast! En wat mij vooral opviel, is dat sommige kinderen echt verrasten. Bijvoorbeeld tijdens de opdracht met het poppetje om te tonen waar je bescherming nodig hebt: sommige leerlingen plakten het zonder veel nadenken bijna helemaal vol, anderen dachten écht na over waar bescherming logisch is. Ook het samenwerken tussen eerste- en tweedejaars was fijn. De ouderen hielpen de jongere leerlingen met de tablet of opdrachten. Dat gaf een mooie dynamiek.”

Tot slot: wat neem je als leerkracht mee uit dit project?

“Ik heb zelf ook nieuwe dingen geleerd. Grenzen verlegd, zou ik zelfs zeggen. En ik heb het gevoel dat ik bepaalde materialen of opdrachten uit de Challenges kan meenemen naar andere lessen. Zo zit er bij het materiaal ook een boekje over elektriciteit dat ik ook in een andere context kan gebruiken. Het project gaf me goesting om nog meer met STEM aan de slag te gaan. En dat is misschien wel het mooiste effect.”