Leffinge

Het dorp van Latfin

Etymologisch komt Leffinge van 'Latfin-inga' (de nederzetting van Latfin). Naar alle waarschijnlijkheid is Leffinge ontstaan, ergens tussen de 5de en 7de eeuw, toen een groep vrije boeren, onder leiding van een zekere Latfin, zich vestigde op de rug van een dichtgeslibde getijdengeul in het toenmalige schorrenlandschap. Daar bouwden ze een cirkelvormig dorp op een verhoging (terp).

Religieus en bestuurlijk centrum

In de loop van de tijd groeide het belang en uitstraling van Leffinge. Omstreeks 950 werd de parochie opgericht en werd Leffinge een religieus centrum. De eerste vermelding van Leffinge (Latfinga) komt voor in een pauselijke bulle uit 988. Hieruit werden later Slijpe, Stene, Mannekensvere en Wilskerke afgesplitst als afzonderlijke parochies. Niettegenstaande het dorp steeds agrarisch van aard bleef, werd Leffinge in het midden van de 11de eeuw ook het bestuurlijke centrum van een ambacht (Kamerlings Ambacht) en later ook van de watering.

Druk verenigingsleven

Ook op sociaal vlak was het dorpsleven dynamisch. De Leffingenaars verenigden zich in allerhande religieuze en wereldlijke broederschappen zoals onder andere de schuttersverenigingen, gilden en genootschappen. Vanaf de 15de eeuw was er zelfs een rederijkerskamer 'Altoos Doende'. In 1539 was deze Kamer één van de 17 deelnemers aan de beroemde en beruchte landjuweel van Gent.

Kerkperikelen

Leffinge had sterk te lijden onder de godsdienstoorlogen van de 16de en 17de eeuw, vooral tijdens het Beleg van Oostende (1601 - 1604) lag het dorp in de vuurlinie. Er werden zelf plannen gemaakt om de kerk tot een echt fort om te bouwen. Of deze ooit zijn gerealiseerd is niet duidelijk. De huidige Onze-Lieve-Vrouwekerk van Leffinge werd gebouwd in 1877-1879.

Bezienswaardigheden

Duits mausoleum

Duits mausoleum


Dit mausoleum is beschermd als monument bij M.B. van 10/06/2002.
 
Deze begraafplaats werd in 1915 door het Duitse leger aangelegd als oorlogsbegraafplaats.

Architect Hauptmann Lowenstein ontwierp dit mausoleum of grafmonument voor de gesneuvelde soldaten.

In oorsprong waren er glasramen voorzien met daarop de afbeelding van soldaten, alsook een namenlijst van gesneuvelden en een Duits opschrift (nu verdwenen).

In 1957-1958 worden de Duitse graven ontruimd en overgebracht naar de oorlogsbegraafplaats te Vladso. Sindsdien is de begraafplaats in gebruik als burgerlijke begraafplaats.

Onze-Lieve-Vrouwekerk

De neogotische Onze-Lieve-Vrouwekerk van Leffinge werd gebouwd in 1877/1879 naar plannen van architect Antoine Verbeke uit Brugge. Ze verving een bouwvallige romaans/gotische voorganger. De initiatiefnemer was de Brugse bisschop Faict die van Leffinge afkomstig was. De 13 torens van het gebouw verwijzen naar zijn geboortejaar (1813). Omwille van deze achtergrond, en ook omwille van de afmetingen, wordt deze kerk vaak ook de 'Kathedraal van het Noorden' genoemd. Ze werd als monument beschermd in 1976.

Bouwperikelen

Van bij de start van de bouwwerken werd het gebouw geplaagd door ernstige stabiliteitsproblemen. Dat is duidelijk zichtbaar aan asymmetrische vorm van de gewelven in de zijbeuken. Restauratiearchitect Walter Snauwaert omschreef het als volgt: 'De kerk van Leffinge is gebouwd op twee soorten grond: slechte en heel slechte'. Om verdere verzakking te vermijden, diende een groot aantal betonnen palen onder de fundamenten te worden aangebracht. Pas daarna kon de effectieve restauratiewerken starten. Met uitzondering van het interieur zijn deze nu grotendeel afgelopen. Na jarenlange sluiting werd de kerk op 15 januari 2012 opnieuw ingewijd door Mgr. De Kesel.

Archeologisch onderzoek naar aanleiding van vloer- en graafwerken in de kerk, bracht restanten aan het licht van vroegere bebouwingsfases. Deze gaan zeker terug tot in de 12de eeuw. Van de 10de eeuwse kapel werden geen sporen aangetroffen. In de middeleeuwen werd de kerktoren gebruikt om de keuren van het Kamerlings Ambacht en de watering te bewaren. 

Kunst in de kerk

De kerk van Leffinge herbergt een aantal mooie religieuze kunstwerken: neogotische retabelaltaar, 19de eeuwse koor- en kerkheerbanken, 18de eeuwse preek- en biechtstoelen, 17de eeuwse beschilderde panelen 'Zeven werken van barmhartigheid'... Bijzonder fraai uitgewerkt is eveneens het koperen deksel van de doopvont. De glasramen zijn van de hand van Arthur Verhaeghen, leerling van Jean Bethune.

Veldbatterij Leffinge

Veldbatterij Leffinge

Deze veldbatterij (Duitse naam: Stp. Hannover), beschermd als monument op 19/10/1998, werd opgetrokken door de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog en maakte deel uit van de Atlantikwall of de kustverdedigingslinie.

Deze site bevat twee geschutskazematten, diverse vertrekken voor de soldaten waaronder een WC-bunker, munitiemagazijnen, een geschutskamer en een verzande loopgraaf.

Verspreid over de site staan nog een aantal ‘Rommelasperges'. Deze palen, hier uitzonderlijk van beton, hadden tot doel het landen van vliegtuigjes of parachutisten te verhinderen.